تهویه مطبوع

تهویه مطبوع:

تهویه مطبوع چیست؟ (Air Condition)

عبارتست از انجام عملیاتی روی هوا تا بتوان شرایط هوای محل مورد نظر را برای زیستن، کار کردن و یا عملیات صنعتی معینی، راحت و بهداشتی کرد و این امر سبب می شود شرایط هوا طبق روش خاصی بصورت اتوماتیک ثابت بماند و یا تغییر کند. تهویه مطبوع شاخه ای از تاسیسات در مهندسی مکانیک است که با توجه به عملکرد و کاربری سیستم های مختلف در این زمینه، دارای تنوع بالایی است.

تهویه مطبوع یا هوارسانی دلپذیر یا هوایش دلپذیر شاخه‌ای از علم مهندسی مکانیک است. وظیفه آن تأمین شرایطی است که موجب رفاه انسان شود و برای نگهداری محصول یا فرایند خاصی مورد نیاز باشد. برای انجام چنین عملی دستگاهی با ظرفیت مناسب بایستی نصب و در طی سال کنترل گردد. ظرفیت دستگاه با حداکثر بار لحظه‌ای واقعی تعیین می‌گردد و نوع کنترل نیز با توجه به شرایطی که باید در طی مدت اعمال پیک بار و بار جزئی تأمین شود، مشخص می‌شود.

انواع سیستم‌های تهویه مطبوع

به سیستمی گفته می‌شود که بتواند سه فاکتور، رطوبت ،دما و سرعت جریان هوا را کنترل کند. به صورت کلی تمام سیستم‌های تهویه مطبوع بر یک سیال استوار هستند که گرما و سرما را به محل مورد نظر منتقل می‌کنند. بر اساس نوع سیال می‌توان به سه دسته تقسیم نمود:

۱- سیستم تمام هوا

۲-سیستم‌های آب و هوا – آب

۳-سیستم تمام آب

عوامل هوا در تهویه مطبوع:

مهمترین عوامل:

1. درجه ی حرارت (Temperature)
2. رطوبت هوا (Air Moisture)
3. سرعت وزش هوا (Air Velocity)
4. صاف کردن و پالایش هوا از گرد و خاک (Air Filtering)
5. پاکی هوا با از بین بردن باکتری ها (Air Sterilization)
6. از بین بردن بو و گازهای سمی

استفاده از تهویه مطبوع هم در صنعت و هم در مصارف خانگی رایج است، علاوه بر تاثیر در کیفیت زندگی نیاز مبرم صنعت محسوب می شود. همچنین می توان به عنوان عاملی مهم در سلامت افراز نیز نام برد.